Dur, nereye koşuyorsun? - Kendimi iyi hissetmiyorum, bırak gideyim. - Neden böyle acele ediyorsun? Sana neler oluyor?
- Maskemi kaybettim, mutlaka tekrar bulmam lazım. Affedersin.
- Maskeye ne gerek var?
-Anlayamazsın, maske bana yardımcı olabilecek tek ilaçtır.
- Tamamen yanılsama canım, sadece bir yalan! Buna ne için ihtiyacın var? Yalan uyuşturucu gibidir ve bağımlılık yapar. Bunlar yalnızca ruhunuzu karıştırmaya hizmet eder.
- Hepimizin buna ihtiyacı var! Bir zamanlar ben de samimiydim senin gibi... Sanırım sonra canımı acıttılar ve hayatım değişti. Başlangıçta sadece bazı bilgileri atladım, bu beni sakinleştirdi.
- Tabii... sonra ne oldu?
- Yaşlı bir kadın beni ağlarken gördü, henüz çocuktum. Yaklaştı ve bana gülümsedi, sadece beni teselli etmek istediğini düşündüm. Bana onunla gitmemi söyledi ve ben de onu takip ettim, nedenini bile hatırlamıyorum.
Beni tepenin arkasındaki eski bir eve götürdü, bahçenin arka tarafından girdik. Beni mutfağa oturttu ve sıcak süt ikram etti, kendisi oturuncaya kadar beklememi, oradan kıpırdamamamı söyledi. Koridorun sonundaki bir odaya doğru giderken, üzerinde anahtarlar asılı olan bir zinciri aldığını gördüm. Sadece ayak seslerini duydum. Kısa bir süre sonra kapıdan gelen sinir bozucu bir gıcırtı sandalyemden fırlamamı sağladı.
Korktum, kaçmayı bile düşündüm. Kesinlikle adil bir avantaja sahip olurdum ama hareketsiz bir şekilde yerimde kaldım. Felçli gibi.
Geri döndüğünde elinde eski bir kırmızı şam kumaşına sarılmış bir şey vardı.
- İlginç ama benim için açık değil, bağışlayın...
- Haklısın. O kumaşın altında maske vardı diyordu.
- "Bu senin için" dedi bana hâlâ gülümseyerek ama ona daha yakından bakınca bu gülümsemenin göründüğü gibi olmadığını, tuhaf bir sırıtmaya benzediğini fark ettim. Bu belki de kaygımı açıklıyordu... "Maskeyle ne yapacağım?" Ona sordum.
«Sana faydası olacak evlat, onu giy ve gözyaşlarını sil, insanların ağlamasına dayanamıyorum! Artık başkalarına üstün olabilirsin. Gördüğünüz şey Makyavelist zekanın maskesidir, avantaj sağlamak için aldatıcı bir strateji düşünme yeteneği verir. Kurnazlıkla herkesin üstesinden gelebileceksiniz, böylece açık çatışmalardan kaçınacaksınız ve artık o aptal gözyaşlarına ihtiyacınız olmayacak. İyi yalancılar her şeyi elde ederler! Bunu unutma! Dedi.
- Şimdi anlıyorum ki, kusura bakma, siz de Apate kurbanısınız…
- Apate kimdir?
- Aldatma tanrısı.
Bir maske… Sembol olarak bundan daha sıradan bir şey değil, hatta oldukça şişirilmiş diyebilirim. Ve sen…
Buna bağımlı oldun!
Onu o kadar uzun süredir takıyorsun ki farkına bile varmıyorsun.. Ve daha da kötüsü, artık onsuz yapamayacağına inanıyorsun.
- Kafamı karıştırıyorsun, iyi hatırlamıyorum...
Kaynağımdan tazelenebilirsin. Kuyuyu temizlemeniz işinize yarayacaktır, su şeffaftır, aldatma ve yalan yoktur...
- Peki sen kimsin?
- Benim adım Aletheia.
O gözyaşlarını yıkamak biraz zaman alacak, bunca yıldan sonra taş gibi sert olacaklar...
- Gözyaşım yok, maskeyi taktığımdan beri ağlamadım.
- Bu da bir aldatmacadır, eğer öyle olsaydı her bir duygudan yoksun olurdunuz ve o zaman insan olmazdınız. Gözyaşları kendi duygularından kaynaklanabilen tek canlı insandır, maske sadece duygularınızı gizlemiştir, onları kırışıklarınızın kıvrımlarında dallanmış sarkıtlar gibi sağlamlaştırmıştır, artık çocuk değilsiniz elbette ama her şeyin bir çaresi var. ..
-Suya yansıyan gördüğüm kişi benim...
-Evet, farkına bile varmadın, değil mi? Kusura bakma, kabalık etmek istemedim ama çok komik görünüyorsun ve neyse ki nasıl yalan söyleneceğini bilmiyorum...
- Ama teşekkürler!
- Merak etme, kendini tekrar iyi hissetmeni sağlayacak harika kremlerim var. Maske kırışıklıkları gizler ancak sağlıklı makyaj onları düzgün bir şekilde ütüler.
Sanırım o cadı da bunu görmezden geliyor, aslında bir sırıtış gördün ve korktun.
- Evet ama kimse ağlayan bir insan görmek istemez...
- Ağlamak bir üzüntü belirtisi de olduğu gibi, empati ve şaşkınlığı ya da tam tersi öfke ve kederi ifade etmemizi sağlayan güçlü bir araçtır.
Eğer düşünürseniz, bunun gerçek bir insani bağlantı sosyal bağı olduğunu görürsünüz.
- Peki sevgi ?
- Sadece midede kelebekler uçuşmasına neden olur ama ne yazık ki görünmezler ama gözyaşları görünür... Ve bu yüzden utanç uyandırırlar.
- Belki de sadece savunmasızız... Her zaman korkudan yalan söyledim ve en büyük duygularımı sakladım...
- Bak gözlerin nasıl parlıyor, şimdiye kadar onları, özellikle kendinden sakladın.
- Her zaman çok fazla kafa karışıklığı hissettim ve şimdi geçmiş gibi görünüyor, bana ne oldu?
- Her şey yolunda! Merak etme, maskenin etkisinin arkasında sadece sen vardın. Zihnin tüm yolunu tıkar ve donuk bir kibirden dolayıdır. Yani insani coşkusunu kaçırıyorsunuz!
Gerçek yalnızca kendini ortaya çıkarmak için saklanır, hiçbir zaman büyük bir gizem olarak kalmaz.
Bunu hatırla!
