Burada, “hayvanları sevenlerle çocukları sevenleri karşılaştırmak yanlıştır”.
Hayatı seven acıyı tanır, bir çocuğun bir hayvanın gözünde, sevmek empati kurmak, anlamak, dinlemek demektir; sevgi günlük bir egzersizdir ve asla bölücü değildir, yaşam sevgisi hangi biçimde olursa olsun zenginleştirir ve yoksullaştırmaz.
Merhamet ve şefkat'i sığınağından çıkaracak insanlarınız varsa, aynı şekilde dostlarına davranacak çocuklarınız olacaktır.
Hayvanların kaç hayat kurtardığını, bir kedinin yaşlı bir kadının depresyonunu ne kadar iyileştirebileceğini, bir köpeğin engelli bir çocuğun özgüvenine ne kadar yardımcı olabileceğini, bir köpek yavrusunun terk edilmiş bir çocuğa ne kadar yardımcı olabileceğini bilemezsiniz.
Tek çocuklarını kaybetmiş yaşlı bir çiftin acısını küçük bir köpekten daha çok dindiremeyen insanların hikayeleri vardır...
Artık insanlar mutlu olamıyorlar, çünkü buna güçleri yetmiyor, kira maaş kadar pahalı, bir anaokulu bir santral operatörünün maaşından daha pahalı.
Güvencesizliğe, kayıt dışı çalışmaya, sömürüye savaş açın ve kendinizi çocuk sahibi olmaktan mutlu olan insanlarla çevrili bulacaksınız ama lütfen hayvanlara savaş açmayı bırakın çünkü onlar ruh için bir hediye, hoşgörüyü öğrenmek için bir eğitim alanıdır.
Gerçek olan bir sevgi, bölmez, birleştirir.
Yaşam sevgisi, herhangi bir yaşam sevgisi, her şeyi kapsayan ve asla indirgeyici olmayan, toplamlaştırıcı bir değerdir.
"Sevmek, bize sevmeyi öğretir."
Bugün sizlerle bu yansımayı paylaşmak istedim.